معامله گران چگونه از شاخص ها برای محک زدن پرتفوی استفاده می کنند؟

بازارهای مالی اطلاعات گسترده‌ای را در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهند. برای پیمایش این دریا و ارزیابی عینی عملکرد خود، معامله‌گران معمولاً از ابزارهای مختلفی برای مقایسه استفاده می‌کنند. در این زمینه، شاخص‌ها یکی از ابزارهای پرکاربرد توسط معامله‌گران هستند.

شاخص‌ها ابزارهایی هستند که عملکرد کلی یک بازار خاص، بخش خاصی از بازار یا کلاس دارایی خاصی را نشان می‌دهند. شاخص‌های معروف مانند S&P 500، میانگین صنعتی داو جونز و ترکیب نزدک به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که حرکت‌های کلی بازار را ردیابی کنند.

معامله‌گران می‌توانند عملکرد پورتفولیوی خود را در مقایسه با یک شاخص خاص مقایسه کنند. این فرآیند به عنوان مقایسه شخصی شناخته می‌شود و به معامله‌گران کمک می‌کند تا درک کنند که استراتژی‌هایشان چقدر مؤثر است.

در مقاله‌ی ما، اطلاعات دقیق‌تری در مورد مقایسه شخصی خواهید یافت.

تعریف یک شاخص

شاخص‌ها نوعی از شاخص‌های مالی هستند که نشان می‌دهند چگونه یک بازار، صنعت یا کلاس دارایی خاص در یک بازه زمانی خاص عمل کرده است. آن‌ها به معامله‌گران کمک می‌کنند تا عملکرد یک بازار یا کلاس دارایی را در یک بازه زمانی خاص درک کنند.

برای مثال، S&P 500 شاخصی است که شامل سهام 500 شرکت بزرگ در ایالات متحده می‌شود و عملکرد کلی این شرکت‌ها را نشان می‌دهد. میانگین صنعتی داو جونز عملکرد 30 شرکت بزرگ و معتبر آمریکایی را ردیابی می‌کند، در حالی که ترکیب نزدک بیشتر بر روی شرکت‌های تکنولوژی‌محور تمرکز دارد. این شاخص‌ها به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که روندهای کلی بازار را ردیابی کنند و استراتژی‌های خود را بر اساس آن تنظیم کنند.

شاخص‌ها نقاط مرجعی را فراهم می‌کنند که معامله‌گران می‌توانند از آن‌ها برای مقایسه عملکرد پورتفولیوی خود استفاده کنند. این امکان به معامله‌گران کمک می‌کند تا درک کنند که سرمایه‌گذاری‌هایشان در مقایسه با یک شاخص خاص چگونه عمل می‌کنند و استراتژی‌های خود را بر اساس آن تنظیم کنند.

مقایسه پورتفولیوی شخصی چیست؟

مقایسه شخصی فرآیندی است که در آن عملکرد پورتفولیوی یک سرمایه‌گذار با مقایسه آن با یک شاخص ارزیابی می‌شود. این کار به معامله‌گران کمک می‌کند تا به‌طور عینی ببینند که استراتژی‌هایشان چقدر مؤثر بوده است.

برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند عملکرد پورتفولیوی خود را با شاخصی گسترده مانند S&P 500 مقایسه کند تا تشخیص دهد که آیا در حال برتری نسبت به بازار کلی است یا خیر.

مقایسه شخصی به سرمایه‌گذاران نشان می‌دهد که تحت شرایط فعلی بازار چقدر موفق هستند و همچنین فرصتی برای بازبینی و بهینه‌سازی تصمیمات سرمایه‌گذاری فراهم می‌آورد. اگر یک معامله‌گر بازدهی بیشتری نسبت به شاخص مورد نظر خود در یک دوره زمانی خاص کسب کند، استراتژی او موفقیت‌آمیز در نظر گرفته می‌شود. در غیر این صورت، ممکن است نیاز به بازنگری استراتژی و انجام تنظیمات باشد.

شاخص‌های محبوب برای مقایسه شخصی

شاخص‌هایی که می‌توانید برای ارزیابی عملکرد خود هنگام مقایسه شخصی استفاده کنید، بسته به نوع بازار و استراتژی شما ممکن است متفاوت باشند. در اینجا برخی از شاخص‌های محبوب آورده شده است:

شاخص‌های فارکس

• شاخص USD (DXY): یکی از معروف‌ترین شاخص‌های فارکس، DXY ارزش دلار آمریکا را در برابر سبدی از ارزها اندازه‌گیری می‌کند. این سبد شامل یورو (EUR)، ین ژاپن (JPY)، پوند بریتانیا (GBP)، دلار کانادا (CAD)، کرونای سوئد (SEK) و فرانک سوئیس (CHF) است. این شاخص یک معیار مهم برای معامله‌گران دلار آمریکا است.
• شاخص EUR: این شاخص عملکرد یورو را در برابر دیگر ارزهای اصلی ردیابی می‌کند و برای معامله‌گران فعال در معاملات ارزهای منطقه یورو مفید است.
• شاخص JPY: شاخص JPY عملکرد ین ژاپن را در برابر دیگر ارزها اندازه‌گیری می‌کند و به‌عنوان مرجعی ایده‌آل برای معامله‌گران فعال در بازار ین ژاپن محسوب می‌شود.
• شاخص GBP: این شاخص عملکرد پوند بریتانیا را در برابر دیگر ارزهای اصلی ردیابی می‌کند و برای معامله‌گران فعال در معاملات ارزهای مرتبط با بریتانیا مناسب است.
• شاخص CNY: این شاخص عملکرد یوان چین (CNY) را در برابر دیگر ارزها اندازه‌گیری می‌کند و برای معامله‌گران فعال در بازارهای آسیایی بسیار مهم است.

شاخص‌های کالا

• شاخص CRB (Commodity Research Bureau): یکی از معروف‌ترین شاخص‌های کالا است که شامل طیف وسیعی از کالاها از جمله انرژی، فلزات و محصولات کشاورزی است و نمای کلی از بازار کالاها ارائه می‌دهد.
• شاخص کالاهای بلومبرگ (BCOM): این شاخص قیمت‌های کالاهای معامله‌شده در سطح جهانی را ردیابی می‌کند.
• شاخص GSCI (S&P Goldman Sachs Commodity): شاخص GSCI قیمت‌های جهانی کالاها را ردیابی می‌کند و عملکرد انواع کالاها را نشان می‌دهد.

شاخص‌های سهام

• S&P 500: این شاخص شامل سهام 500 شرکت بزرگ عمومی در ایالات متحده است و یکی از پرکاربردترین شاخص‌ها برای نشان دادن عملکرد کلی بازار است.
• میانگین صنعتی داو جونز (DJIA): عملکرد 30 شرکت بزرگ و معتبر در ایالات متحده را ردیابی می‌کند.
• ترکیب نزدک: این شاخص که شامل شرکت‌های متمرکز بر فناوری است، به‌عنوان مرجع مهمی برای سرمایه‌گذاران در سهام‌های تکنولوژی‌محور عمل می‌کند.
• FTSE 100: عملکرد 100 شرکت بزرگ در بریتانیا را ردیابی می‌کند و یک معیار مهم برای سرمایه‌گذارانی است که در بازارهای اروپایی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
• DAX: شاخص DAX که شامل 30 شرکت بزرگ آلمان است، یکی از مهم‌ترین شاخص‌ها در اروپا به‌شمار می‌رود.

کدام شاخص‌ها برای مقایسه شخصی ایده‌آل هستند؟

شاخص ایده‌آل برای مقایسه شخصی بستگی به ساختار پورتفولیوی سرمایه‌گذار، استراتژی سرمایه‌گذاری و کلاس دارایی که در آن فعالیت می‌کنند دارد. با این حال، به‌طور کلی شاخص‌های بازار عمومی، شاخص‌های بخش خاص و شاخص‌های منطقه‌ای از مناسب‌ترین گزینه‌ها برای مقایسه شخصی هستند.

شاخص‌هایی مانند S&P 500، میانگین صنعتی داو جونز (DJIA) و MSCI World برای سرمایه‌گذاران با پورتفولیوی بزرگ و متنوع، شاخص‌های مناسبی هستند. این نقاط مرجع که نمایانگر حرکت‌های کلی بازار هستند، به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که عملکرد خود را با روندهای جهانی یا ملی بازار مقایسه کنند.

علاوه بر این، برای سرمایه‌گذارانی که سرمایه‌گذاری‌های خود را بر یک بخش خاص متمرکز کرده‌اند، شاخص‌های بخش خاص ممکن است ابزار بهتری برای مقایسه باشند. به‌عنوان مثال، ترکیب نزدک سهام فناوری را ردیابی می‌کند، بنابراین برای کسانی که در بخش‌های تکنولوژی سرمایه‌گذاری می‌کنند، شاخص مناسبی است. به‌طور مشابه، سرمایه‌گذارانی که بر بخش انرژی، بهداشت و درمان یا امور مالی تمرکز دارند، ممکن است ترجیح دهند از شاخص‌های خاص بخش خود استفاده کنند.

برای سرمایه‌گذارانی که سرمایه‌گذاری‌های خود را به یک منطقه خاص معطوف کرده‌اند، شاخص‌های منطقه‌ای می‌توانند یک معیار مهم باشند. برای مثال، FTSE 100 برای سرمایه‌گذاری در بریتانیا مناسب است، در حالی که DAX برای سرمایه‌گذاری در آلمان و بازارهای اروپایی مناسب است.

چگونه عملکرد پورتفولیوی خود را با استفاده از شاخص‌ها اندازه‌گیری کنیم؟

برای اندازه‌گیری عملکرد پورتفولیوی خود با استفاده از شاخص‌ها، ابتدا باید مشخص کنید که دارایی‌های پورتفولیوی شما با کدام بازارها یا بخش‌ها بیشترین تطابق را دارند. پس از این انتخاب، می‌توانید بازده پورتفولیوی خود را در یک بازه زمانی خاص محاسبه کرده و این بازده را با عملکرد شاخص منتخب در همان دوره مقایسه کنید.

اما اگر پورتفولیوی شما شامل انواع مختلف دارایی‌ها باشد، ممکن است ارزیابی کلی با استفاده از یک شاخص واحد دشوار باشد. در این صورت، ممکن است نیاز به ارزیابی پورتفولیوی خود در بخش‌های مختلف و مقایسه هر بخش با شاخص مناسب آن بخش داشته باشید.

نکته مهم دیگری که باید در هنگام مقایسه در نظر بگیرید، تنظیمات ریسک است. برخی پورتفولیوها ممکن است ریسک بیشتری نسبت به شاخص‌ها داشته باشند. در این موارد، باید تفاوت بین بازده تنظیم‌شده ریسک پورتفولیوی شما و بازده تنظیم‌شده ریسک شاخص را ارزیابی کنید.

سؤالات متداول در مورد استفاده از شاخص‌ها برای ارزیابی عملکرد

چگونه یک معیار محاسبه می‌شود؟

معیار معمولاً با انعکاس عملکرد متوسط یک شاخص خاص یا بازار محاسبه می‌شود. این محاسبه شامل عواملی مانند حرکت‌های قیمت، نرخ بازده و وزن دارایی‌ها در شاخص است. برای مثال، شاخص S&P 500 با محاسبه میانگین وزنی سهام 500 شرکت بزرگ در ایالات متحده محاسبه می‌شود. از آنجا که این شاخص بر اساس ارزش بازار وزن‌دهی می‌شود، اندازه و ارزش بازار هر شرکت بر نتیجه نهایی معیار تأثیر می‌گذارد.

آیا شاخص S&P 500 معیار خوبی است؟

شاخص S&P 500 به‌عنوان یک معیار قوی برای بسیاری از سرمایه‌گذاران و معامله‌گران در نظر گرفته می‌شود زیرا عملکرد کلی بازار را نشان می‌دهد و شامل سهام 500 شرکت بزرگ در ایالات متحده است. این شاخص نمای کلی از وضعیت عمومی بازار سهام ایالات متحده فراهم می‌آورد. با این حال، اگر پورتفولیوی شما بر روی شرکت‌های کوچک‌تر، سهام بین‌المللی یا بخش‌های خاص متمرکز است، شاخص S&P 500 ممکن است مناسب‌ترین معیار برای شما نباشد.

خطای معیار چیست؟

خطای معیار وضعیتی است که در آن عملکرد پورتفولیو با معیار نادرستی مقایسه می‌شود. انتخاب معیار اشتباه می‌تواند منجر به نتایج گمراه‌کننده در ارزیابی عملکرد واقعی پورتفولیوی شما شود. برای مثال، مقایسه پورتفولیوی متمرکز بر فناوری با شاخص S&P 500 ممکن است عملکرد واقعی پورتفولیو را به‌درستی منعکس نکند زیرا S&P 500 نمایانگر بازار گسترده‌ای است که فراتر از بخش فناوری است. بنابراین، انتخاب معیار مناسب که با پورتفولیوی شما هماهنگ باشد ضروری است.

چگونه می‌توان تفاوت‌های عملکرد شاخص و پورتفولیو را تحلیل کرد؟

برای تحلیل تفاوت‌های عملکرد شاخص و پورتفولیو، ابتدا باید نرخ بازده و سطوح ریسک هر دو را مقایسه کنید. برای درک دلایل این تفاوت‌ها، عواملی مانند تفاوت دارایی‌های پورتفولیوی شما با دارایی‌های شاخص و بخش‌ها و بازارهایی که پورتفولیوی شما بر روی آن‌ها متمرکز است را بررسی کنید. علاوه بر این، معیارهایی مانند خطای پیگیری و بتا می‌توانند به شما کمک کنند تا منابع تفاوت‌های عملکرد را شناسایی کنید.